سلیم بن قیس روایت کرد از امیر المومنین علی علیه السلام که می فرمودند: از سه کس بر دینتان به دور باشید، (نخست) کسی که قرآن خواند تا آن گاه که بهجتی بر او دیدی، شمشیر کشد بر همسایه اش و او را به نام شرک براند. گفتم ای امیر المومنین، کدام یک به شرک نزدیک ترند؟ فرمود آنکه دیگری را می راند. و (دوم) کسی که گفتار این و آن، او را به بازی گیرد، چنان که هر سخن و جریان گزافه را در پی گیرد و خود بیش از آن به درازا کشاندش. و (سوم) کسی که خداوند به او فرمانروایی دهد، آن گاه پندارد که فرمانبریش، فرمانبری از خداست و سرپیچی از او، سرپیچی از خداست و او گزاف گفت، چرا که برای هیچ آفریدهای هیچ فرمانبری در سرپیچی از آفریدگار نیست و سزاوار نیست که آفریده دلبستگیش به سرپیچی آفریدگار باشد. پس هیچ فرمانبری در معصیت او نیست و هیچ فرمانبری برای آن که از خدا سرپیچی کند سزاوار نیست. فرمانبری تنها از آن خدا و پیامبرش و ولات امر است. و خدای بلند مرتبه دستور به فرمان بری از پیامبر داد چون معصوم و پاکی است که به گناه دستور نمی دهد و دستور به فرمان بری از اولی الامر داد چون معصومان و پاکانی هستند که به گناه دستور نمی دهند.
منابع:
۱- الخصال باب الثلاثة: ۱۳۸، البحار ۱۰۰:۷۶، نوادر الراوندی: ۲۱.
۲- الخصال باب الثلاثة: ۱۳۹، البحار ۳۳۷:۷۵، وسائل الشیعة ۹۳:۱۸.