جابوچیکابا؛ درخت انگور برزیلی

جابوچیکابا، که به درخت انگور برزیلی معروف است، درخت میوه ای است بومی آرژانتین، برزیل و پاراگوئه. میوه ی آن دارای پوستی به رنگ ارغوانی تیره و مغزی (گوشته) سفید رنگ است که می توان آن را به صورت خام خورد و یا در ساختن مربا، ژله و نوشیدنی (آب میوه و شراب) استفاده نمود. 

برگ های جابوچیکابا در هنگام جوانی صورتی رنگ بوده و به مرور زمان سبز می شوند. رشد این درخت بسیار کند بوده و بهترین شرایط برای رشد آن هوای مرطوب و خاک سبکِ اسیدی است، هرچند این درخت بسیار انطباق پذیر بوده و می تواند حتی در سواحل ماسه ای- با خاک قلیایی- نیز رشد کند، البته تا زمانی که آبیاری و مراقبت شود.

گل های جابوچیکابا سفید رنگ بوده و به طور مستقیم از تنه رشد می کنند.

 به طور طبیعی ممکن است درخت یک یا دو بار در سال گل و میوه بدهد، اما اگر در مناطق گرمسیری گلهای آن به طور مداوم آبیاری شوند، درخت در طول سال میوه می دهد. بهترین منطقه برای رشد آن در برزیل، میناس ژِرائیس، در جنوب شرقی کشور است. میوه ی جابوچیکابا با قطر سه تا چهار سانتی متر و یک تا چهار دانه ی درشت، مستقیما بر روی تنه ی اصلی و شاخه های درخت رشد می نمایند که ظاهر متمایزی به درخت می دهد.

به طور سنتی از جوشانده ی پوست آن -که با آفتاب خشک شده است- برای درمان خلط خونین، آسم (تنگی نفس)، اسهال و همچنین التهاب مزمن لوزه ها استفاده می شود.  چندین ترکیب آنتی اکسیدان، ضد التهاب و ضد سرطانِ قوی نیز از میوه ی آن بدست آمده است (+).